Antonino w walce z czasem

Antonino w walce z czasem
Juan Arjona
il. Lluïsot
Wydawnictwo Tako 2013

Mała czcionka w walce z czasem ma swoje sukcesy. Na przykład wczorajszy. Kto próbował w najbardziej gorącym okresie dnia, czyli między godziną 16. a 17., przejechać przez Miasto Stołeczne Warszawę z Ursusa na Ursynów w pół godziny, ten wie o czym mówię. Jeszcze do nie dawna wydarzenie z gatunku niemożliwych do realizacji. A tu nagle, marzenia stają się rzeczywistością. Głębokie ukłony dla wytrwałych budowniczych obwodnicy S2, którzy dają nadzieję na to, że Warszawę otoczy wreszcie zgrabne kółeczko szybkiej trasy. A może i oni powalczą z czasem...

Póki co, najlepiej z nas wszystkich walka z czasem wychodzi Antoninowi. Jest w tej dziedzinie bezkonkurencyjny. "Antonino ma tylko pięć minut". Trochę jak James Bond, albo japońscy turyści w objazdowej wycieczce po Europie, w nierealnym czasie ratuje Niedźwiedzia, przemierza las, górę, bagna i rzekę, aby dotrzeć do szpitala z rannym misiem. (Widać, że moje szczęście do absurdalnych historii nadal trwa). I choć opowieść jest prosta, wręcz banalna, ma swój urok. Świetnie się ją czyta z młodszakami w trybie "zdarta płyta". Ma mało tekstu i wysmakowane, sugestywne ilustracje, funkcjonujące w dużej części na pierwszym planie. Czekam na kolejne przygody Antonina. Wydawnictwo zapowiada jeszcze dwie książki. W "Antonino tam i z powrotem" główny bohater pobije może kolejny rekord, tym razem w obie strony...