10/17/2017
Hotel dziwny
Hotel dziwny. Przez zimę do wiosny, Florian i Katherine Ferrier, tł. Małgorzata Janczak, Kultura Gniewu 2017, 5+
Lekki, śmieszny komiks dla starszych przedszkolaków i młodszych szkolniaków. Bardzo ładnie zapełnia lukę między "Smoczkiem Loczkiem" a "Ariolem", "Panem Lisem" a "Tymkiem i Mistrzem". Może być też potraktowany jako wstępniak do lektury "Hildy", a nade wszystko starych dobrych "Muminków".
Pracownicy hotelu dziwnego co roku zapadają w sen zimowy, budząc się wraz z przybyciem Pana Wiosny. Gdy jednak pod drzwiami hotelu pojawiają się pierwsi goście, a Pana Wiosny nadal nie ma, sprawy przybierają niezbyt ciekawy obrót, a fabuła naprawdę zaczyna wciągać.
Mam poczucie, że trzymam w ręku komiks dobrze skrojony: atrakcyjny wizualnie (kolory!), z przyjaznymi bohaterami, dobrze napisanym, niezbyt trudnym scenariuszem i inteligentnym dowcipem. Jedyne co nie daje spokoju to zawieszenie historii w próżni, pewna anonimowość postaci, która broni się wyłącznie osadzeniem historii w sieci kulturowych skojarzeń. Bohaterowie jakby żywcem wyjęci z kreskówek i nordyckich mitów, niekiedy pobrzmiewają też echem Tove Jansson. O ile jednak rodzice są w stanie docenić te mrugnięcia okiem, o tyle dla dzieci mają one raczej walor pewnej niezgłębionej tajemniczości.
Czytając "Hotel dziwny" z pięciolatką miałam poczucie stąpania po zupełnie świeżym gruncie, choć nie mogę powiedzieć, że było to uczucie nieprzyjemne. Z ciekawością czekam na kolejne części serii, które mam nadzieję zdradzą więcej zakulisowych szczegółów z życia bohaterów. A jeśli nie, postaramy się to i owo dopowiedzieć sobie same. Plastyczność tego komiksu skłania wyobraźnię do bardzo intensywnej pracy.
"Hotel dziwny" to również ukłon w stronę literatury grozy, ale bez obaw, poza obecnością dwóch duchów w ścisłej czołówce bohaterów, nie natkniemy się tutaj na żadne przerażające widoki. Dopatrywałabym się tu nawet pewnej parodii horroru, ale być może moje interpretacje sięgają zbyt daleko.
10/11/2017
Czerwone wilczątko
Czerwone wilczątko, Amelie Fléchais, Kultura Gniewu 2017, 80 s., 8+
Pozornie wszystko rozbija się o pewien dobrze rozpoznawalny kulturowy archetyp, jednak proste odwrócenie ról prowadzi do daleko głębszych rozważań. Kto jest ofiarą? Kto prześladowcą? Żaden sąd przed "Czerwonym wilczątkiem" nie był nigdy tak łaskawy dla wilka.
Przede wszystkim trzeba zacząć od tego, że nie jest to książka dla czytelników z grupy wiekowej typowej dla Czerwonego Kapturka. Nie irytujmy się zatem, że historia jest pogmatwana, mroczna, miejscami drastyczna. Pomijając te drobne niedogodności, czytelnikowi przyjdzie się zmierzyć z o wiele bardziej wymagającymi kwestiami. Do tej pory, prosta interpretacja fabuły baśni stworzonej przez Perrault nie dotykała tak subtelnych kwestii. Tutaj, na naszych oczach, upada mit łagodnego, dobrego Czerwonego Kapturka. Dziewczynka, która staje na drodze wilczątka, pewien rodzaj alter ego baśniowej wnuczki, jest postacią bez skrupułów, za życzliwym obliczem kryjąca bezwzględność, jakiej nie powstydziłby się najgroźniejszy wilk. Wprawdzie w toku opowieści czytelnik dowiaduje się, że dziecko stało się ofiarą manipulacji dorosłych, ale w niczym nie osłabia to siły pierwszego wrażenia.
"Czerwone wilczątko" to w istocie książka pretekst. Jak możemy się domyślać nie daje gotowych odpowiedzi na pytania o naturę wilka i człowieka. Bardzo wyraźnie przebija się za to kwestia podwójnej narracji oraz konsekwencji do jakich może doprowadzić rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji. Czerwony Kapturek vel dziewczynka dwukrotnie stają się ofiarami manipulacji. Czterysta lat temu za sprawą wilka, dziś dotyka jej ludzkie kłamstwo.
Amelie Fléchais zdradza w "Czerwonym wilczątku" swoje komiksowe zaplecze: dominuje sekwencyjność obrazów, postacie mają wyraźną mimikę. Jednocześnie warstwa tekstowa pozostaje bardzo poetycka, choć napisana dobrym, zwartym stylem. Świetnie koresponduje z atmosferą nastrojowych akwareli.
Ciągle nie mogę pozbyć się uczucia konsternacji. Spodziewałam się lektury znaczniej prostszej, skupionej raczej na zabawie konwencją, ale mimo to nie jestem rozczarowana. Wśród wielu reinterpretacji baśni o Czerwonym Kapturku, ta będzie należała do moich ulubionych. Właśnie z uwagi na drugie dno, które w tej książce sięga naprawdę głęboko.
10/05/2017
Books, Bücher, Libros, Livres // wrzesień 2017
Jesienią małoczcionkowy cykl o książkach zagranicznych "Books, Bücher, Libros, Livres" rusza ze zdwojoną siłą. Wijemy gniazdko na łamach naszego ulubionego portalu o książkach dla dzieci - RYMS. Odtąd wpisy o nowościach będą ukazywały się równolegle na blogu i portalu. Uwaga! Zalewamy Internet zagranicznymi nowościami.
Thornhill
Pam Smy, Roaring Brook Press, 533 s.
wiek: 10-14 lat
Dwie równoległe historie osadzone w różnym czasie, jedna opowiedziana prozą, druga za pomocą rysunków, zbiegają się ze sobą, kiedy dziewczyna rozpracowuje zagadkę znajdującego się po sąsiedzku, opuszczonego sierocińca Tornhill.
1982: W wyniku rozwiązania ochronki dla sierot Thornhill, Mary traci dach nad głową. Kilkoro jej towarzyszy zostaje adoptowanych lub przeniesionych do nowych domów, a ona pozostaje, żeby samotnie stawić czoła nieprzewidywalnemu prześladowcy. Zemsta, którą szykuje będzie miała trwały wpływ na niego, Mary i samo Thornhill.
2017: Ella właśnie przeprowadziła się do nowego, całkiem obcego miasta. Z okna swojego pokoju na strychu, ma idealny widok na znajdujący się po przeciwnej stronie ulicy, rozpadający się budynek byłego sierocińca Thornhill. W jego oknie dostrzega postać dziewczyny. Chcąc zaprzyjaźnić się z nią i utrwalić więź jaka je łączy, Ella zgłębia mroczną przeszłość Thornhill.
Wishtree (Drzewo życzeń)
Katherine Applegate, Feiwel & Friends, 215 s.
wiek: 8-12 lat
Red jest dębem, który liczy sobie wiele słojów. Red jest drzewem spełniającym życzenia. Ludzie zapisują je na strzępkach materiału, które przywiązują do gałęzi. Razem z zaprzyjaźnioną wroną Bongo i innymi zwierzętami, szukającymi schronienia w jego wnętrzu, drzewo życzeń spogląda na całą okolicę.
Można by pomyśleć, że Red widział już wszystko, ale wiele zmienia się wraz z przyjazdem nowej rodziny. Nie wszyscy są na to gotowi. Doświadczenie Red jako drzewa życzeń staje się w tej sytuacji nieocenione.
Katherine Applegate - laureatka prestiżowej nagrody Newbery Medal, bestsellerowa autorka według rankingów New York Timesa.
Yak And Dove (Jak i gołębica)
Kyo Mclear, il. Esme Shapiro, Tundra, 24 s.
wiek: 4-8 lat
Jak i gołębica jako przyjaciele stanowią kompletne przeciwieństwa. Jak jest duży, gołębica mała. Jak ma futro, gołębica pióra. Jak jest uprzejmy, gołębica nieokrzesana. Jak lubi ciszę, gołębica woli hałas. Pewnego dnia, porównując dzielące ich różnice, dochodzą do wniosku, że być może nie powinni być przyjaciółmi.
The Tiny Tale of Little Pea (Historyjka o Małym Groszku)
Davide Cali, il. Sebastian Mourrain, Kids Can Press, 40 s.
wiek: 4-8 lat
Kiedy Mały Groszek się urodził był całkiem maluteńki. Ubrania miał szyte ręcznie przez mamę, buty odziedziczył po lalce. Gdy trochę podrósł, zaczął wspinać się po krzakach pomidorów, jeździć nakręcanym samochodzikiem i podróżować na grzbiecie konika polnego. Potem poszedł do szkoły i wtedy zdał sobie sprawę jaki jest malutki. Za mały na swoje krzesło. Za mały na lekcje gimnastyki. Co dalej będzie z biednym Małym Groszkiem?
Alle vier Jahreszeiten - 100% Naturbuch (Cztery pory roku - książka w 100% ekologiczna)
Katrin Wiehle, Beltz & Gelberg, 16 s.
wiek: 1,5 roku - 6 lat
Pięknie ilustrowana, czterokolorowa kartonówka o tym co ludzie i zwierzęta robią w różnych porach roku.
Hoch hinaus (W górę)
Tom Schamp, Carl Hanser Verlag Gmbh & Co., 8 s.
wiek: 1,5 roku - 6 lat
zajrzyjcie też na stronę autora: http://www.tomschamp.com/2017/09/hoch-hinaus/
Zamieszczone opisy książek pochodzą (w przeważającej części) z materiałów wydawców.Tłumaczenie: Mała czcionka.
9/26/2017
Borka i Sambor. Postrzyżyny
Borka i Sambor. Postrzyżyny, Elżbieta Żukowska & Karol Kalinowski, Muzeum Początków Państwa Polskiego w Gnieźnie 2017, 28 s., 8+
Polskie komiksy szturmem biorą segment literatury edukacyjnej i nie ma czemu się dziwić, bo ogromny, zaprzepaszczony od lat potencjał tkwiący w tej tematyce, w komiksowej narracji odnajduje się genialnie. Samojlik, Sowa, Butenko, Papcio Chmiel, Kalinowski i wielu innych budują na tym, co dzieci lubią i do czego nie trzeba ich zachęcać. Komiks rośnie w siłę.
Koniunkturę na komiks rozpoznali nie tylko więksi wydawcy, ale również instytuty badawcze, muzea i fundacje. Dobra, komiksowa publikacja stworzona przez znanych twórców okazuje się być również szansę na niebanalną wizytówkę. Widać nie tylko duże firmy chcą budować świadomość marki już od najmłodszych lat.
"Borka i Sambor" bierze na warsztat starosłowiańskie podania zaczerpnięte z "Kroniki polskiej" Galla Anonima. Pewnie nie przez przypadek nad warstwą graficzną komiksu zdecydował się pracować Karol Kalinowski, twórca bestsellerów "Łauma" i "Kościsko" - historii na wskroś przesyconych duchem starosłowiańskiego folkloru. Scenariusz przygotowała literaturoznawczyni Elżbieta Żukowska, która na tym polu zadebiutowała kilka lat temu zbiorem opowieści graficznych dla dorosłych "Miasto z widokiem".
Miałam pewne wątpliwości na ile ta współpraca będzie owocna. Autorzy wybrali na początek ("Postrzyżyny" zapowiedziane są jako pierwsza część serii) bezpieczną, nieskomplikowaną historię z niewielką dawką suspensu. Można się domyślać, że potraktowali tę część przede wszystkim jako okazję do zaprezentowania bohaterów i okoliczności oraz wstępnego zawiązania intrygi. W komiksie pojawia się motyw dwóch zwaśnionych klanów - Piastów i Popielidów, nawiązania do słowiańskich bóstw i legend oraz pewna doza humoru.
Na szczęście, mimo sprzyjających okoliczności, komiks nie jest nadmiernie edukacyjny. Na ostatniej stronie znalazł się słowniczek terminów, do którego zajrzeć mogą wszyscy ciekawi, a ci którzy nie mają na to ochoty i tak bez problemu zrozumieją o co w komiksie chodzi. Z niecierpliwością czekam na dalsze części "Borki i Sambora". Mam nadzieję, że poszczególne zeszyty stworzą spójną całość, narracja nieco przyspieszy, a bohaterowie nabiorą więcej kształtu i oryginalności.
9/22/2017
Mały atlas ptaków Ewy i Pawła Pawlaków
Mały atlas ptaków Ewy i Pawła Pawlaków, Nasza Księgarnia 2017
Wychowałam się w czasach, kiedy wielu dzieciom rytm pór roku wyznaczał cykl książek "Razem ze słonkiem" Marii Kownackiej, ilustrowany w przeważającej części pracami Zbigniewa Rychlickiego. Kolory okładek uruchamiały łańcuch skojarzeń, podobnie jak dzisiejszym czytelnikom grzbiety serii o Albercie Albertsonie. Wciąż jednak miałam niedosyt. Środek nie był już tak magiczny. "Mały atlas ptaków" ma szansę wywalczyć sobie podobną pozycję, wszak trzyma w garści wszystkie atuty, za to to bez żadnego ale.
Pawlakowie z niejednego pieca chleb jedli, więc jak mało kto wiedzą, jaka powinna być świetna książka dla dzieci. Wygląda na to, że właśnie taka im się udała. Po pierwsze karton - ma szansę trafić już do najnajów, po drugie perfekcyjny projekt graficzny, w którym idealnie komponują się wyszywanki autorki, akwarele autora, fotografie, syntetyczne teksty i kilka rysunków kilkuletniej Hani. Daleka od infantylizmu, niesiląca się na encyklopedyczną wiedzę, ot zwyczajna niefabularyzowana opowieść o ptasich gościach pewnego ogrodu. Książka, którą z powodzeniem można czytać albo tylko oglądać, czerpiąc równą satysfakcję z obcowania z tekstem jak i z samym obrazem.
"Mały atlas" to pozycja wyjątkowo spójna, ewidentnie doskonale przemyślana i przedyskutowana w małżeńskiej pracowni Pawlaków. Daje poczucie komplementarności obu talentów i zgody co do celu i efektu działań. Piękna, świeża, przepełniona zachwytem i autentycznym zaciekawieniem. Książka, która może zarażać pasją od naprawdę najmłodszych lat.
 |
| Razem ze słonkiem, M. Kownacka, MAW 1986, wyd. II |
 |
| Razem ze słonkiem, M. Kownacka, MAW 1986, wyd. II |
9/20/2017
Za płotem z ostów
Za płotem z ostów, Agnieszka Frączek, il. Elżbieta Wasiuczyńska, opr. graf. Dorota Nowacka
Debit 2017
"Za płotem z ostów" to dla mnie miły powrót, a dla autorek szaty graficznej pójście za ciosem po udanej premierze "Chichotnika", opublikowanego jesienią 2016 roku przez Wydawnictwo Literackie. W ten sposób powstały książki siostry, których nie powstydziłyby się najzdolniejsze łowickie wycinankarki. Mimo że wychodzą spod ręki dwóch niezależnych wydawców, tworzą (mam nadzieję) zaczątek bardzo dobrej, spójnej serii.
Przy okazji recenzji "Chichotnika" wspominałam już, że Elżbieta Wasiuczyńska wprowadziła nagle zupełnie nową jakość w ofertę wydawanej współcześnie poezji dla dzieci. Dopracowane w szczegółach kolaże wycinanek, dzięki znakomitemu wyczuciu Doroty Nowackiej świetnie komponują się z tekstem i wydobywają wszelkie jego walory. Stonowany "Chichotnik" i wprost eksplodujący kolorami "Za płotem z ostów" przypominają, że poezja dla dzieci może wrócić do łask za sprawą odpowiedzialnej i odważnej polityki wydawniczej. Okazuje się, że wiersze dla dzieci da się wydać w sposób atrakcyjny, z dbałością o layout i odpowiednie zaakcentowanie wagi zarówno treści jak i formy.
Teksty Agnieszki Frączek nie wspinają się na wyżyny artyzmu. Jest to ten rodzaj poezji, który świetnie sprawdzi się na przedszkolnych akademiach i rodzinnych występach. Łatwe do zapamiętania, zgrabne rymy i dobry rytm pozwalają polubić ogródkowe wierszyki Frączek, nawet tym, którzy na co dzień po jej poezję nie sięgają. W przedziwny sposób wycinanki "Mistrzyni nożyczek" nobilitują zarówno wiersze zapomniane, jak i osłuchane czy przeciętne. Otwarcie książki zilustrowanej i zaprojektowanej z taką klasą staje się rodzajem wyprawy w kulturę, takiej, podczas której czytelnika spotkać mogą różne przygody, ale bilans przeżyć zawsze jest na plus.
Przy okazji recenzji "Chichotnika" wspominałam już, że Elżbieta Wasiuczyńska wprowadziła nagle zupełnie nową jakość w ofertę wydawanej współcześnie poezji dla dzieci. Dopracowane w szczegółach kolaże wycinanek, dzięki znakomitemu wyczuciu Doroty Nowackiej świetnie komponują się z tekstem i wydobywają wszelkie jego walory. Stonowany "Chichotnik" i wprost eksplodujący kolorami "Za płotem z ostów" przypominają, że poezja dla dzieci może wrócić do łask za sprawą odpowiedzialnej i odważnej polityki wydawniczej. Okazuje się, że wiersze dla dzieci da się wydać w sposób atrakcyjny, z dbałością o layout i odpowiednie zaakcentowanie wagi zarówno treści jak i formy.
Teksty Agnieszki Frączek nie wspinają się na wyżyny artyzmu. Jest to ten rodzaj poezji, który świetnie sprawdzi się na przedszkolnych akademiach i rodzinnych występach. Łatwe do zapamiętania, zgrabne rymy i dobry rytm pozwalają polubić ogródkowe wierszyki Frączek, nawet tym, którzy na co dzień po jej poezję nie sięgają. W przedziwny sposób wycinanki "Mistrzyni nożyczek" nobilitują zarówno wiersze zapomniane, jak i osłuchane czy przeciętne. Otwarcie książki zilustrowanej i zaprojektowanej z taką klasą staje się rodzajem wyprawy w kulturę, takiej, podczas której czytelnika spotkać mogą różne przygody, ale bilans przeżyć zawsze jest na plus.
9/08/2017
Muzyka, audiobook, słuchowisko...
Przed Wami totalnie subiektywny przegląd, żywcem wzięty z naszego pendrive'a. Sadzonka mieli go na okrągło, swobodnie żonglując między różnymi odtwarzaczami dźwięku, cytuje wyjątki i nuci pod nosem. Słowem, te płyty są z nami wszędzie. Żadne tam pierwsze miejsca z list nowości, raczej wiele lat eksploatacji i setki odsłuchań własnych i starszych dzieci. Niektóre egzemplarze są już tak wysłużone, że z trudem można dotrwać do końca, bez technicznej przerwy na pokonanie rysy na srebrnym krążku (Lato Muminków). Inne mają historię długą jak broda Mikołaja, dlatego z przyjemnością słuchamy ich też na winylach, siedząc na sofie (Król Ból, Akademia Pana Kleksa). Przede wszystkim jednak słychać je w naszym samochodzie. Uwielbiamy!
Trutututu tratatata najpiękniejsze bajki świata, opracowanie: Jarosław Mikołajewski, Grzegorz Kasdepke, czytają Magda Umer i Wojciech Mann, Agora 2011
Dowcipne i przewrotne adaptacje klasycznych baśni, jednak bardzo bliskie oryginalnej fabule, żadne tam wariacje na temat. Szybko wpadają w ucho i nie nudzą się, bo płyty są aż cztery. Sadzonka wybiera je często do zasypiania.
Proszę słonia, Ludwik Jerzy Kern, czyta Anna Seniuk, Literówka 2013
Zawsze powtarzam, że "Proszę słonia" w interpretacji Anny Seniuk to majstersztyk. Kwiecisty język Kerna i jego liczne dygresje bywają nużące podczas głośnym czytaniu przez rodzica. Anna Seniuk zdaje się nie mieć z tym żadnego problemu.
Nie wiem kto?, Warner Music Poland 2010
Płyta, którą uwielbiamy wszyscy w domu. Świetne interpretacje poezji dla dzieci w doskonałych i zupełnie nie infantylnych aranżacjach (w sprawie maczali palce m.in. muzycy zespołu Pustki). Grupa Nie wiem kto? wydała niestety tylko jedną płytę i od kilku lat już nie koncertuje. Mają za to fanpage na facebooku: https://www.facebook.com/pg/niewiemkto/videos/?ref=page_internal
Kocie historie, Tomasz Trojanowski, czyta Jarosław Boberek, Biblioteka Akustyczna 2008
Kocie historie to pierwsza część z trzech opowieści o Zofii, Hermanie i Gienku, trzech kotach mieszkających w domu u Dużego. Bardzo życiowe i dowcipne opowiadania w interpretacji niezastąpionego króla polskiego dubbingu - Jarosława Boberka.
Król Ból, Katarzyna Lengren, muz. Stanisław Syrewicz, rok nagrania 1981, Bajki-Grajki
Współczesna bajka o królu, którego boli ząb napisana przez Katarzynę Lengren, małą Kasię z "Gałgankowego skrabu" Zbigniewa Lengrena. ;)
Basia, Zofia Stanecka, Egmont
Basi nie trzeba chyba przedstawiać. Powiem tylko, że interpretacja Marii Seweryn weszła nam już w ucho tak bardzo, że chcąc nie chcąc, kiedy czytam Basię na głos, robię to w podobny sposób.
Akademia Pana Kleksa, Sony Music 2001
Ponadczasowa płyta, uznawana za wyprzedzającą swoją epokę. Sadzonka dała się nią oczarować. Na początkowym etapie oswajania, słuchała jej na okrągło i na cały regulator, aż większości tekstów nauczyła się na pamięć. Marsz wilków nie zrobił na niej wrażenia. ;)
Lato Muminków, reż. Andrzej Maria Marczewski, muz. Tadeusz Woźniak, teksty piosenek Bogdan Chorążuk, Wifon 1978 / płyta cd - Polskie Radio 2009
Słuchowisko u nas w domu kultowe. Wspaniała obsada aktorska, magiczna atmosfera i świetne piosenki. Całość dostępna na youtubie. Płyta niestety nie do kupienia.
https://www.youtube.com/watch?v=xKVNFMDMHLU
Ryjówka przeznaczenia, Tomasz Samojlik, Sound Tropez 2015
Opisy, które spotykam w internetach nie są w tym zakresie dość precyzyjne. Ryjówka przeznaczenia to nie zwykły audiobook ale rasowe słuchowisko (!). W roli narratora Artur Barciś. Must have dla wszystkich fanów Tomasza Samojlika i ryjówki Dobrzyka (dla Sadzonki aktualnie literacka postać numer jeden ex aequo z Mary Poppins). Uwiodła mnie okładka, świetnie komponującą się z książką, ale jednak nie taka sama. :)
Miki Mol i zaczarowany kuferek czasu, Ryszard Antoniszczak, muz. Marek Wilczyński, rok nagrania 1987, Bajki Grajki
Moje dzieciństwo załapało się tylko na książkę o przygodach Miki Mola. Pisałam o niej kilka słów na Małej czcionce. Tymczasem słuchowisko jest równie świetne i dostępne w całości na youtubie.
https://www.youtube.com/watch?v=fYwcrPQq8Lg
9/04/2017
Books, Bücher, Libros, Livres // sierpień 2017
Anne of Green Gables (Ania z Zielonego wzgórza)
Jennifer Adams & Alison Oliver, Gibbs M. Smith Inc, 22 s.
wiek: 0-3 lat
Zapoznaj swojego malca z rudowłosą Anią Shirley, bohaterką "Ani z Zielonego Wzgórza". Elementarz miejsc oprowadzi Was po Wyspie Świętego Edwarda i ulubionych zakątkach Ani. Jennifer Adams i Alison Oliver poprzez słowa i kolorowe rysunki zapoznają najmłodszych z domem Ani, jej ulubionym stawem, lasem, polem, ogrodem i drogą do Avonlea.
Hedy's Journey: The True Story of a Hungarian Girl Fleeing the Holocaust
(Podróż Hedy: prawdziwa opowieść o węgierskiej dziewczynce uciekającej przed Zagładą)
Michelle Bisson, il. El Primo Ramon, Capstone Press, 40 s.
wiek: 8 - 11 lat
Jest rok 1941. Heda i jej rodzina są Żydami. Antyżydowska Partia Nazistowska rośnie w siłę. Heda i jej rodzina nie czują się bezpiecznie w swoim domu na Węgrzech. Postanawiają uciec do Ameryki, ale z uwagi na swoją sytuację 16-letnia Heda musi odbyć samotną podróż przez Europę. Czy szczęście jej dopisze? Czy będzie odważna? Wyrusz z nią w tę podróż, by przekonać się jak wyglądały jej zwycięstwa i porażki, od kogo otrzymała pomoc, a kto był dla niej okrutny i jak poradziła sobie z rozstaniem.
On a Magical Do-Nothing Day (Magiczny dzień nicnierobienia)
Beatrice Alemagna, Thames and Hudson Ltd, 40 s.
W deszczowy dzień najbardziej lubię bawić się po swojemu. Moja mama uważa, że to strata czasu, ale jeśli tego nie robię, naprawdę nic nie ma sensu. Z drugiej strony, może się mylę...
Książka autorki "Tuli-pucho-kłaczka", "Lwa w Paryżu" i "Pięciu nieudanych".
Książka ukazała się dotąd w języku włoskim i francuskim.
Mr Left and Mr Right (Pan Lewy i pan Prawy)
Daniel Fehr, il. Celeste Aires, Templar Publishing, 22 s.
Pan Lewy mieszka na lewej stronie książki, a pan Prawy na prawej. Chcieliby być razem, ale nie wiedzą jak się do siebie dostać. Próbowali wszystkiego: przejść po kartce, nad kartką, a nawet przecisnąć się pod skrzydełkiem rozkładanej strony.
Dzieci pokochają prostą narrację książki i docienią niecodzienne pomysły pana Prawego.
Three Balls of Wool
Henriqueta Cristina, il. Yara Kono, Enchanted Lion Books, 32 s.
wiek: 3 - 9 lat
Poszukując miejsca pełnego swobody, w którym każde dziecko może chodzić do szkoły, rodzina przeprowadza się z faszystowskiej Portugalii do komunistycznej Czechosłowacji. Inaczej nie znaczy jednak idealnie. W tym nowym szarym świecie brak wolności odczuwany jest w bardzo prostych rzeczach, takich jak kolory, które można lub których nie wolno nosić.
Książka ukazała się dotąd w języku francuskim i portugalskim.
